Daldan Dala...
Kuşlar gibi daldan dala atlıyorum.Yarım yarım bir sürü iş var elimde.Gördüğümden yapasım geliyor.Zaman yetmiyor.Kiminle konuşsam aynı şeyi söylüyor .Akşamlar ne çabuk geçiyor.
Çok az kaldı , günler biraz daha uzayacak.Bize de daha çok zaman kalacak.Hep bir bekleyiş içindeyiz , hayatın anlamı bu mudur ? Sabah olunca akşamı ,pazartesi olunca cumartesiyi , kış gelince baharı …, hepimizin beklentisine göre liste uzar uzar gider , mesela bu aralar dört gözle orkidenin çiçek açmasını bekliyorum.Bu çiçek bana geldiğinde ekim ayıydı , aylardır çiçek yok üzerinde.Bir ay kadar önce , nihayet tomurcuklandı.Her akşam eve gittiğimde ilk işim bugün açmış mıdır heyecanıyla yanındayım. Umutla kavuşma anını bekliyorum.
Geçen bahar çok sevip ektiğim bodrum papatyasının açmasını da bir yıl bekledim , pazar sabahı balkonda gördüğüm karşısında mest oldum , beklediğime deymiş deyip sevindim. Beklenen , özlenen , sabredilen ...
işte orda onun kıymeti , emek olmadan yemek olmuyor , sözün özü.
Bu yazı da benim ruh halim gibi , daldan dala oldu.Kalın sağlıcakla...
Aynı beni anlatıyorsun sanki. Daldan dala ve her şeyden biraz.
YanıtlaSilHer elini attığın şey sana keyif veriyorsa ne güzel. Bırak bazıları yetişmesin,yarım kalsın. Bir gün döner o yarımları tamamlarsın.
:) ödev gibi görev gibi oldu mu yoruyor değil mi?yaptıklarımız , adı üstünde hobi ama :)
YanıtlaSil